<=== Jules Verne hoofdpagina

Vernemania

Je kunt alleen de 51 blauwe bandjes compleet willen hebben, of alles kopen wat je tegenkomt. De één heeft enkele boeken van Jules Verne gelezen en vond ze wel aardig, de ander betreurt het dat sommige verhalen niet zijn uitgegeven. Ondanks deze verschillen is een bepaalde vorm van Vernemania ons geen van allen vreemd. In deze rubriek kunnen leden van het Jules Verne Genootschap vertellen over hun verzamel en- leeswoede.

 

- Jos van Geffen -

De jongen die maar niet lezen wilde ...

Toen ik een jaar of 10-12 was probeerden mijn ouders me aan het lezen te krijgen. Erg succesvol was dat niet, begrijp ik uit hun verhalen: soms las ik wel wat, maar niet erg veel. Ik kreeg bijv. Ciske de Rat, maar dat kon me niet echt boeien (en ik heb het ook nooit uitgelezen). In 1974 of zo, ik was toen 13, kreeg ik Verne's "Het Zwarte Goud". Ik zie mezelf nog zitten aan tafel, het boek een beetje schuin gezet tegen wat dikke boeken -- omdat mijn ogen niet helemaal goed zijn, moet ik vrij dicht op een boek zitten om het te lezen. Ik ben "Het Zwarte Goud" gaan lezen en ben sindsdien eigenlijk niet meer opgehouden met lezen. In mijn herinnering is "Het Zwarte Goud" erg spannend en zeer de moeite waard, en ik heb het daarom ook nog steeds niet durven herlezen. In ieder geval wilde ik toen meer Verne-boeken lezen en in de daarop volgende jaren kreeg of kocht ik de blauwe bandjes die Elsevier in de jaren 1970-80 uitgaf.

Vanwege mijn slechtziendheid ben ik op 6-jarige leeftijd naar een internaat voor blinden en slechtziende gegaan (dat was in die tijd de gewoonte), ook al kan ik gewoon lezen, als ik de tekst maar dicht genoeg bij me kan houden. Op dat internaat konden we "gesproken boeken" (op cassettebandjes) lenen en daar heb ik soms ook gebruik van gemaakt. Zo heb ik ook wat Verne-verhalen gehoord: "Michael Strogoff" en "Eldorado of het Monsterkanon van Staalstad" en nog een of twee; welke weet ik niet meer, want ik heb sindsdien ook de boeken zelf gelezen. Het luisteren naar gesproken boeken kan heel indringend zijn, als de voorlezer de intonatie en spanning goed weergeeft, en dan vergeet je de hele omgeving. Toch is zelf lezen wel zo prettig en makkelijk: je kunt terugbladeren of even pauzeren en nadenken.

Mijn Verne-verzameling

Zoals gezegd heb ik vanaf 1974 de blauwe bandjes van Elsevier gespaard, 26 delen in totaal. Daarna was het even stil. Ik wist wel dat Verne meer had geschreven maar had geen idee hoeveel. Tot ik in augustus 1982 Peter Costello's Verne-biografie toevallig bij de ramsj vond (van 27.50 voor 9.75 gulden, staat er nog in). Daaruit leerde ik wat over Verne en over de enorme hoeveelheid werken van hem. En toen, o toeval, begon Loeb met het uitgeven van boeken. Die heb ik toen gekocht, althans voor zover ik ze nog niet als Elsevier al had. Loeb zou "alle" boeken gaan uitgeven, schreven ze op de achterkant, maar dat is er helaas niet van gekomen. Toch kon ik zo een aardig aantal Verne-boeken erbij krijgen.

Nadien kwam er niets nieuws meer bij, zoals we allemaal weten. Er waren wel uitgevers die aan Verne begonnen, maar dan steeds met het bekende werk, en dat wordt dan snel stopgezet "wegens gebrek aan verkoopsucces" (zoals een mevrouw van De Boekerij me vertelde toen ik hen in 1994 belde over hun serie). Tsja, moet je maar niet herkauwen wat al vaak herkauwd is.

Schotland

In 1996 verhuisde ik voor twee jaar naar Schotland, om daar aan de Universiteit van Dundee te werken en om tegelijk veel van dat prachtige land te gaan zien. Ik heb daar niet naar Verne-boeken gezocht, want ik wilde ze in het Nederlands. Wel vond ik toevallig "Backwards to Britain", Verne's verslag van zijn reis naar Engeland en Schotland. Dat heb ik toen gekocht en met veel plezier gelezen. Verne's wandeling door Edinburgh beschrijft de stad heel aardig en je kunt zo in gedachten meelopen, want er is nauwelijks iets veranderd (alleen moderner geworden).

Terug in Nederland wilde ik een lijst gaan maken van Verne-boeken die ik had en die ik miste, maar omdat er nog veel meer andere dingen te doen waren is dat lang blijven liggen. Tot juli 2002: toen ging ik er eens goed voor zitten en toen ook zocht ik op Internet naar Nederlandse titels. En kwam zo terecht bij het Genootschap, waarvoor ik me onmiddelijk als lid op gaf: het leek me leuk om mede Verne-fans te ontmoeten en dat is het ook!

Naast de Elseviers en Loebs van 1974-1985 heb ik inmiddels nog wat andere boekjes gevonden. Mijn doel is om van alle in het Nederlands vertaalde boeken (ik lees geen Frans) een exemplaar te hebben, liefst met de illustraties. Verder wil ik eigenlijk van de Loeb-uitgaven nog de vijf delen hebben die ik al als Elsevier heb (graag met stofomslag), om de Loeb-reeks compleet te hebben.

Maar er is zoveel meer

Misschien is het als vloeken in de kerk, maar Verne mag dan een favoriet auteur van me zijn, hij is lang niet de enige die m'n belangstelling heeft, en mijn "smaak" is daarbij vrij gevarieerd, met allerlei romans en (populair-)wetenschappelijke boeken op een vrij breed terrein, inclusief de "geschiedenis van de techniek". Mijn grootste interesse ligt echter bij verhalen over en uit de Middeleeuwen, inclusief die over ridders en schone jonkvrouwen in nood, al of niet in het Middelnederlands. Ik probeer mezelf enigszins in te houden, maar ik koop nog steeds meer boeken dan ik lezen kan, laat staan dat ik aan herlezen toekom.

<=== Jules Verne hoofdpagina

 
Jos van Geffen -- Home  |  Site Map  |  Contact Me

created: 26 February 2005
last modified: 26 February 2005